Nynorskordboka
uvit, uvett
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit uvett | uvettet | uvett | uvetta |
| eit uvit | uvitet | uvit | uvita |
Tyding og bruk
medvitslaus tilstand, svime
Døme
- falle, dette, sige i uvit – uvite, dåne;
- liggje, vere i uvit