Nynorskordboka
utrygg
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
utrygg | utrygt | utrygge | utrygge |
gradbøying | ||
---|---|---|
komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
utryggare | utryggast | utryggaste |
Tyding og bruk
Døme
- utrygge forhold;
- utrygg is;
- det er utrygt å gå der;
- utrygt vêr – fare for nedbør
Faste uttrykk
- kjenne seg utryggvere uroleg, ottast fare
- vere utrygg påvere uviss på (noko), ikkje ha tillit til (nokon)