Nynorskordboka
underleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| underleg | underleg | underlege | underlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| underlegare | underlegast | underlegaste |
Opphav
norrønt undarligrTyding og bruk
- ikkje naturleg eller vanleg;merkeleg, rar, gåtefull
Døme
- ein underleg skapning;
- underlege terrengformasjonar;
- underleg åtferd;
- ein underleg lyd;
- underleg nok så gjekk det;
- ei underleg stemning
- brukt som adverb:
- oppføre seg underleg;
- bli så underleg glad
- rar i hugen eller kroppen;(brått) i ulag
Døme
- eg vart brått så underleg