Nynorskordboka
umogen, umoden
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| umoden | umodeumodent | umodne | umodne |
| umogen | umogeumogent | umogne | umogne |
Tyding og bruk
- som ikkje er fullt utvikla;
Døme
- umogne bær;
- ein umogen idé
- som framstår urøynd og underutvikla;
Døme
- umogen ungdom;
- den første romanen hennar var noko umogen;
- ikkje ver så umogen!
- brukt som adverb:
- te seg umogent