Nynorskordboka
ule 2
ula
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å ulaå ule | ularuler | ulte | har ult | ul! |
| ular | ula | har ula | ul!ula!ule! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| ult + substantiv | ult + substantiv | den/det ulte + substantiv | ulte + substantiv | ulande |
| ula + substantiv | ula + substantiv | den/det ula + substantiv | ula + substantiv | |
Tyding og bruk
lage ein langdregen lyd som liknar lyden «u»;
Døme
- vargen, båten, vinden uler;
- køyre (berre) så det uler (om øyra)