Nynorskordboka
ufør
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ufør | uført | uføre | uføre |
Opphav
av før (1Tyding og bruk
Døme
- telje uført – telje ifrå;
- spå uført – meine at noko er ugjerleg
- ikkje i stand (til noko), ikkje kapabel, uskikka
Døme
- arbeidsufør;
- han er ufør til den jobben
- som på grunn av sjukdom eller skade har varig nedsett funksjonsevne
Døme
- ho er ufør;
- trygd til uføre