Nynorskordboka
tilfelle
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit tilfelle | tilfellet | tilfelle | tilfella |
Opphav
norrønt tilfelliTyding og bruk
- situasjon eller tilhøve som oppstår eller kan tenkjast å oppstå;
Døme
- eit tenkt tilfelle;
- i slike tilfelle er det godt å ha vener;
- det finst tilfelle i livet da ein berre har seg sjølv å stole på;
- det motsette synte seg å vere tilfellet;
- i tilfelle brann
- (situasjon som resultat av) slump, treff;tilfeldigheit
Døme
- ho oppdaga brannen ved eit reint tilfelle
- (einskild) førekomst;
Døme
- eit konkret tilfelle;
- eitt tilfelle av tusen;
- eit tilfelle av tuberkulose;
- tilfellet Kings Bay
- som etterledd i ord som
- naudstilfelle
- sjukdomstilfelle
- ulykkestilfelle
Faste uttrykk
- i alle tilfelleunder alle omstende;
i alle fall, i alle høve;
uansett (2)