Nynorskordboka
testament 1, testamente 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit testament | testamentet | testament | testamenta |
| eit testamente | testamente | ||
Opphav
norrønt testament; frå latin testamentum av testari ‘vitne om’Tyding og bruk
- i jus: vitnefast arvebrev (underskrive av testator)
Døme
- skrive (under) testament;
- gjensidig testament;
- munnleg testament
- i overført tyding: (etterlaten) fråsegn, (etterlate) skrift frå ein leiar som døyr eller dreg seg attende
Døme
- eit politisk testament