Nynorskordboka
bom 1
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein bom | bommen | bommar | bommane |
Opphav
frå lågtysk; same opphav som tysk Baum ‘tre’Tyding og bruk
- stong, stokk, slå til å stengje med
Døme
- bommen på ferjeleiet
- vassrett trebjelke som blir brukt til ymse kroppsøvingar
- arm på ei kran som kan svingast og bere tung last
Faste uttrykk
- setje bom forsetje ein stoppar for;
hindre, stoppe