Nynorskordboka
strykkarakter, strykekarakter
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein strykekarakter | strykekarakteren | strykekarakterar | strykekarakterane |
| ein strykkarakter | strykkarakteren | strykkarakterar | strykkarakterane |
Tyding og bruk
karakter som seier at ein har stroke til eksamen eller anna prøve;
til skilnad frå ståkarakter
Døme
- få strykkarakter