Nynorskordboka
staving
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei staving | stavinga | stavingar | stavingane |
Tyding og bruk
- det å stave (2
- del av eit ord som er bygd opp av ein kjerne (vokal eller stavingsberande konsonant) med moglege andre lydar framfor eller bak seg
Døme
- ordet ‘kaste’ er samansett av stavingane ‘kas’ og ‘te’
- minste teikn til ytring
Døme
- han har ikkje med ei staving sagt kva han meinte om saka
Faste uttrykk
- lukka stavingstaving som endar på ein konsonant eller ei konsonantgruppe
- open stavingstaving som endar på ein vokal