Nynorskordboka
spark 3
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit spark | sparket | spark | sparka |
Opphav
norrønt spark ‘tramp’; av sparkeTyding og bruk
sparkande rørsle;
spenn, støyt med foten
Døme
- få eit spark i baken;
- ta ballen på sparket – sparke ballen beinveges vidare
Faste uttrykk
- kome med eit spark tilòg: rakke ned på, vere spydig mot
- ta på sparketprøve å meistre (noko) utan førebuing, utan å dryge