Nynorskordboka
sokn 2
substantiv intetkjønn eller hunkjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hokjønn | ei sokn | sokna | sokner | soknene |
inkjekjønn | eit sokn | soknet | sokn | sokna |
Opphav
norrønt sókn; same opphav som sokn (1Tyding og bruk
- distrikt som har særskild kyrkje
Døme
- eit prestegjeld kan ha mange sokner
- folk som soknar til same kyrkje;