Artikkelside

Nynorskordboka

substantiv hankjønn

norrønt skítr; jamfør skite (

avføring (2) eller ekskrement frå menneske eller dyr;
bæsj, drit (1, 1), lort (1)
Døme
- æsj! Eg tråkka i ein skit!
- - kuskit
søle, møk;
gjørme
Døme
- vask skiten av hendene;
- bilen hadde skit langt oppover vindauga
verdilaus ting;
skrap (2), rask (1, 2)
Døme
- denne bilen er berre skiten;
- huset er fullt av skit
person ein ikkje likar;
drit (1, 4), dritsekk
Døme
- eksen hans er ein skit

heile skiten
alt saman
han gløymde heile skiten
ikkje verd ein skit
ikkje vere verd noko
denne bilen er ikkje verd ein skit
kaste skit på
omtale nokon på ein ufin måte
la skiten gro
vaske sjeldan eller aldri;
forsøme reinhaldet
prate skit
snakke utan eit klart tema;
snakke om alt og ingenting
vi drakk øl og prata skit hele kvelden
same skiten
same dårlege ting, sak eller greie
republikanarar eller demokratar er same skiten;
dagane var alle same skiten
skit au
brukt for å uttrykkje at noko ikkje er så viktig;
pytt (2, la gå (2)
skit au, vaske kan vi gjere i morgon
skit la gå
brukt for å uttrykkje at noko ikkje er så viktig;
det får bli slik
skit la gå, vi blir på hytta ei veke til
skit og kanel
dårleg og godt
dei kan ikkje skilje mellom skit og kanel