Nynorskordboka
sjarmere
sjarmera
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å sjarmeraå sjarmere | sjarmerer | sjarmerte | har sjarmert | sjarmer! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| sjarmert + substantiv | sjarmert + substantiv | den/det sjarmerte + substantiv | sjarmerte + substantiv | sjarmerande |
Tyding og bruk
vinne med tiltalande veremåte;
Døme
- ho sjarmerer alle ho møter
- brukt som adjektiv:
- ein sjarmerande gut