Artikkelside

Nynorskordboka

verb

Bøyningstabell for dette verbet
infinitiv	presens	preteritum	presens perfektum	imperativ
å seglaå segle	seglar	segla	har segla	segl!segla!segle!
å seglaå segle	segler	seglde	har seglt	segl!
å siglaå sigle	siglar	sigla	har sigla	sigl!sigla!sigle!
å siglaå sigle	sigler	siglde	har siglt	sigl!

norrønt sigla

kome seg fram eller flytte seg med hjelp av segl og vind;
navigere (1);
frakte eller reise med seglskip eller anna fartøy
Døme
- skuta segler godt;
- skipet seglde forbi;
- vi seglde utover fjorden;
- dei segler etter landemerke;
- segle langs heile kysten;
- skuta kom seglande inn fjorden
vere regelmessig (i rute) på sjøen
Døme
- båten seglde på Sør-Amerika;
- han seglde i fem år som stuert
drive eller flyte med vind og straum
Døme
- stokken segler nedover elva
fare glidande eller svivande gjennom lufta;
flyte på vengene, sveve (1)
Døme
- ørna seglde høgt oppe på himmelen;
- luftballongen segler over åkrane;
- ballen kom seglande rett gjennom vindauget
ake (2), skli
Døme
- han ramla og seglde heile bakken ned på bakenden;
- bilen segler ut i grøfta;
- ølglaset seglde nedover bardisken
gå;
skri (1)
Døme
- frua seglde inn døra;
- kome seglande
falle (2), kantre;
sjangle (1)
Døme
- segle over ende;
- han seglde over dørstokken
drive eller røre seg lett og uanstrengt frå ein ting til ein annan
Døme
- han seglde gjennom eksamenane;
- ho segler gjennom livet

segle akterut
ikkje halde følgje med;
falle eller liggje etter;
bli akterutsegla (2)
laget segler akterut på tabellen;
gruppa seglde akterut i lønskampen
segle i medvind
ha medgang
segle inn
tene på fraktinntekter
handelsflåten seglde inn store summar
segle opp
ha framgang;
bli (meir) kjend og populær
ho segler opp som ein heit kandidat til leiarvervet
segle sin eigen sjø
overlate til seg sjølv