Nynorskordboka
scene, sene 2
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein scene | scenen | scenar | scenane |
| ein sene | senen | senar | senane | |
| hokjønn | ei scene | scena | scener | scenene |
| ei sene | sena | sener | senene | |
Uttale
seˋneOpphav
gjennom latin; frå gresk skene ‘bu, telt’Tyding og bruk
- avgrensa område, ofte oppbygd frå golvet, der ei framsyning blir vist;jamfør podium
Døme
- alle skodespelarane kom fram på scena;
- scena viser ei daglegstove;
- lokalet hadde ei dårleg scene
- avsnitt i ein film eller ei akt i eit teaterstykke
Døme
- tredje scena i andre akta
- hending, situasjon
Døme
- rørande scener utspelte seg etter kampslutt
- oppgjer, oppstyr
Døme
- lage scener
Faste uttrykk
- for open scene
- med sceneteppet frådrege
- applaus for open scene
- som alle kan observere
- ei oppgjerd for open scene
- gå til scenabli skodespelar
- setje i scene
- planleggje og leie arbeidet med ei teaterframsyning
- setje i gang
- ein praksis sett i scene av regjeringa