Nynorskordboka
samling
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei samling | samlinga | samlingar | samlingane |
Opphav
av samleTyding og bruk
- det å samle eller samle seg
Døme
- Noregs samling;
- borgarleg samling
- samankomst i form av eit møte, ein leir eller liknande
Døme
- kalle saman eliteløparane til samling;
- ha samling med andakt og song
- mengd med ting av same type eller med liknande bruk
Døme
- historiske samlingar;
- Garborgs skrifter i samling
- som etterledd i ord som
- diktsamling
- frimerkesamling
- oldsaksamling
Faste uttrykk
- samling i botndet at ei gruppe kjem saman og tek fatt att etter ei pårøyning eller når stoda er vanskeleg
- sans og samlingevne til å forstå og tenkje;
forstand (1), medvit (1), fatning- vere ved sans og samling;
- kome til sans og samling;
- gå frå sans og samling;
- drikke seg frå sans og samling