Nynorskordboka
ryddig, ryddug
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| ryddig | ryddig | ryddige | ryddige |
| ryddug | ryddug | rydduge | rydduge |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| ryddigare | ryddigast | ryddigaste |
| ryddugare | ryddugast | ryddugaste |
Tyding og bruk
- prega av orden;i orden, stelt
Døme
- rommet var ryddig;
- det var ryddig og fint ute på tunet
- ordna, klar;
Døme
- ein ryddig saksgang;
- han har ein ryddig økonomi
- om person: som har orden og system i sakene sine;systematisk
Døme
- ho har ein ryddig tankegang;
- han er ryddig og samvitsfull