Nynorskordboka
rivne 2
rivna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å rivnaå rivne | rivnar | rivna | har rivna | rivn!rivna!rivne! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| rivna + substantiv | rivna + substantiv | den/det rivna + substantiv | rivna + substantiv | rivnande |
Opphav
norrønt rifna; av rive (3Tyding og bruk
få rift, sprekke, breste, gå sund
Døme
- rivne i saumane;
- fjellet rivna