Nynorskordboka
plutseleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| plutseleg | plutseleg | plutseleg | plutseleg |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
som hender brått og uventa
Døme
- eit plutseleg innfall
- brukt som adverb:
- plutseleg reiste ho seg