Nynorskordboka
oppriktig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| oppriktig | oppriktig | oppriktige | oppriktige |
Opphav
frå lågtysk ‘opprett, rett ut’Tyding og bruk
sannferdig, ærleg;
ekte
Faste uttrykk
- oppriktig taltsant å seie, ærleg talt