Nynorskordboka
monoton
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| monoton | monotont | monotone | monotone |
Opphav
gjennom fransk; frå gresk , av tonos ‘tone’Tyding og bruk
- om lyd eller røyst: med same tone(høgd) heile tida;einstonig
Døme
- ei monoton røyst
- som vantar variasjon;einsformig, skiftelaus, keisam
Døme
- leve eit monotont liv