Nynorskordboka
mot 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit mot | motet | mot | mota |
Opphav
norrønt móðr ‘uro i sinnet, harme, mot’Tyding og bruk
Døme
- ha mot til å gjere noko;
- miste motet;
- halde motet oppe;
- setje mot i nokon;
- få nytt mot;
- ta mot til seg;
- drikke seg til mot
- som etterledd i ord som
- heltemot
- livsmot
- pågangsmot
- sinnsstemning, humør;huglag
Døme
- friskt mot!
Faste uttrykk
- ha mot på nokoha lyst til noko (fordi ein trur ein meistrar det)
- meingars moteigne, sterke meiningar
- ei sterk kvinne med meiningars mot
- til motetil sinns;
med eit visst humør- korleis er du til mote?
- vere ille til mote
- vere ved godt motha god von;
sjå lyst på situasjonen