Nynorskordboka
misstemning
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei misstemning | misstemninga | misstemningar | misstemningane |
Opphav
av mis-Tyding og bruk
uvenleg, fiendtleg stemning;
dårleg stemning
Døme
- krangelen skapte misstemning;
- det vart misstemning på lærarrommet