Nynorskordboka
baron
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein baron | baronen | baronar | baronane |
Uttale
baroˊnOpphav
norrønt barrún, gjennom gammalfransk; opphavleg frå gammalhøgtysk baro ‘fri mann, krigar’Tyding og bruk
- (tittel for) adelsmann med rang under greve
- brukt som etterledd i samansetningar: person som har tent seg rik på noko
- i ord som
- brakkebaron
- eigedomsbaron
- narkotikabaron