Nynorskordboka
lein 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei lein | leina | leiner | leinene |
Opphav
norrønt hlein; samanheng med li (1Tyding og bruk
- sidestykke i til dømes ein stige eller ein vevstol
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei lein | leina | leiner | leinene |