Nynorskordboka
lakune
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein lakune | lakunen | lakunar | lakunane |
| hokjønn | ei lakune | lakuna | lakuner | lakunene |
Opphav
av latin lacuna ‘hol, grop’; same opphav som laguneTyding og bruk
manglande del, særleg i ein tekst;
tomrom
Døme
- eit handskrift med store lakuner