Nynorskordboka
kravlaus
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| kravlaus | kravlaust | kravlause | kravlause |
Opphav
av krav (1Tyding og bruk
- som krev lite;
Døme
- eit kravlaust ynske;
- eit kravlaust kornslag
- i jus: utan krav (1, 2)