Nynorskordboka
konus
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konus | konusen | konusar | konusane |
Opphav
frå gresk, ‘kjegle’Tyding og bruk
- konisk maskindel
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konus | konusen | konusar | konusane |