Nynorskordboka
konkordans
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konkordans | konkordansen | konkordansar | konkordansane |
Opphav
frå mellomalderlatin ‘samsvar’Tyding og bruk
alfabetisk samanstilling av ord i eit litterært verk eller ein forfattarskap, med opplysning om kvar i teksten det einskilde ordet finst
Døme
- ein konkordans til Ibsens forfattarskap