Nynorskordboka
kollisjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kollisjon | kollisjonen | kollisjonar | kollisjonane |
Tyding og bruk
- det å kollidere (1);samanstøyt
Døme
- kollisjon med eit tre
- strid, konflikt
Døme
- kollisjon mellom ulike interesser
Døme
- kollisjon mellom to møte