Nynorskordboka
kollaps
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein kollaps | kollapsen | kollapsar | kollapsane |
Opphav
frå latin av collabi ‘bryte saman’Tyding og bruk
- fysisk eller psykisk samanbrot
Døme
- ein mental kollaps;
- byggje seg opp etter kollapsen
- oppløysing av eller fullt samanbrot i eit system
Døme
- økonomisk kollaps;
- ein kollaps i bustadmarknaden