Nynorskordboka
kjekl
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kjekl | kjeklet | kjekl | kjekla |
Tyding og bruk
det å kjekle;
krangel, trette
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit kjekl | kjeklet | kjekl | kjekla |