Nynorskordboka
avleiingsmanøver
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein avleiingsmanøver | avleiingsmanøveren | avleiingsmanøvrar | avleiingsmanøvrane |
Tyding og bruk
manøver, handlemåte som skal avleie (1) ein motpart eller fiende
Døme
- åtaket på byen var berre ein avleiingsmanøver;
- setje i verk ein avleiingsmanøver