Artikkelside

Nynorskordboka

intendere

intendera

verb
Bøyningstabell for dette verbet
infinitivpresenspreteritumpresens perfektumimperativ
å intenderaå intendereintendererintendertehar intendertintender!
Bøyningstabell for dette verbet (partisippformer)
perfektum partisipppresens partisipp
hankjønn /
hokjønn
inkjekjønnbunden formfleirtal
intendert + substantivintendert + substantivden/det intenderte + substantivintenderte + substantivintenderande

Opphav

frå latin ‘strekkje ut’

Tyding og bruk

ha til føremål, streve etter
Døme
  • avhandlinga intenderer å gje eit samla oversyn over perioden