Nynorskordboka
inkonsekvens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein inkonsekvens | inkonsekvensen | inkonsekvensar | inkonsekvensane |
Opphav
frå franskTyding og bruk
skort på logisk samanheng;
sjølvmotseiing
Døme
- det var stor inkonsekvens i argumentasjonen