Nynorskordboka
illusjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein illusjon | illusjonen | illusjonar | illusjonane |
Opphav
frå latin; jamfør illudereTyding og bruk
falsk førestilling, falsk von;
innbilling, sjølvbedrag
Døme
- ha illusjonar om noko;
- det er ein illusjon å tru noko slikt