Nynorskordboka
graut
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein graut | grauten | grautar | grautane |
Opphav
norrønt grautr; samanheng med grjot og gryte (1Tyding og bruk
- matrett av mjøl eller gryn eller frukt kokt i mjølk eller vatn
Døme
- koke graut;
- ete graut til kvelds
- som etterledd i ord som
- havregraut
- rømmegraut
- sviskegraut
- tjukk, blaut masse
Døme
- vegane var reine grauten etter snøfallet
Faste uttrykk
- gå rundt grautenikkje gå rett på sak
- dei går rundt grauten og pakkar inn bodskapen
- hissig på grautenivrig etter å oppnå noko;
pågåande, motivert - som katten rundt den varme grautensom ikkje vågar å gje seg i kast med noko som ein er svært oppteken av;
som ikkje vågar å kome inn på noko