Nynorskordboka
gleipe
gleipa
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å gleipaå gleipe | gleipargleiper | gleipte | har gleipt | gleip! |
| gleipar | gleipa | har gleipa | gleip!gleipa!gleipe! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| gleipt + substantiv | gleipt + substantiv | den/det gleipte + substantiv | gleipte + substantiv | gleipande |
| gleipa + substantiv | gleipa + substantiv | den/det gleipa + substantiv | gleipa + substantiv | |