Nynorskordboka
art
substantiv hankjønn eller hunkjønn
| kjønn | eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
| hankjønn | ein art | arten | artar | artane |
| hokjønn | ei art | arta | arter | artene |
Opphav
frå lågtysk ‘natur, medfødd eigenskap’Tyding og bruk
- eigenskapane til noko eller nokon;
Døme
- eit problem av åndeleg art;
- tilfelle av denne arta;
- skaden er av ei alvorleg art;
- køyretøy av forskjellig art
- undergruppe av dyre- eller planteslekt der individa får einsarta avkom med evne til å få eige avkom
Døme
- ei art i bjørnefamilien;
- truga arter;
- ta vare på mangfaldet av arter
- medfødd eigenskap;(naturleg) anlegg
Døme
- det er vanskeleg å endre arta si