Nynorskordboka
fullkomen, fullkommen
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
fullkomen | fullkome | fullkomne | fullkomne |
fullkommen | fullkomme |
Tyding og bruk
Døme
- fullkomen ro
- som adverb:
- planen var fullkome mislykka
- utan lyte;som ikkje kan bli betre
Døme
- maskinen er teknisk fullkomen;
- ingen er fullkomen
- komen til endes
Døme
- tida er fullkomen