Nynorskordboka
fromme
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein fromme | frommen | frommar | frommane |
Opphav
frå lågtysk; av fromFaste uttrykk
- på lykke og frommepå vona, på slump, som vågnad
- gjere noko på lykke og fromme