Nynorskordboka
fri 3, frie 1
fria
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å fri | frir | fridde | har fridd | fri! |
| har fritt | ||||
| å friaå frie | friar | fria | har fria | fri!fria!frie! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| fridd + substantiv | fridd + substantiv | den/det fridde + substantiv | fridde + substantiv | friande |
| fritt + substantiv | ||||
| fria + substantiv | fria + substantiv | den/det fria + substantiv | fria + substantiv | |
Opphav
norrønt fría; av fri (2Tyding og bruk
gjere fri frå eller frita for noko uynskt;
verne, berge, frelse
Døme
- fri seg frå eit åk;
- fri seg frå fordommar;
- fri seg frå mistanke;
- fri oss frå det vonde;
- fri oss frå fare;
- vere fridd for uro;
- eg kan ikkje fri meg frå å tru …
Faste uttrykk
- fri utgjere nokon fri;
forløyse, berge