Nynorskordboka
frak 1, frakk 2
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| frak | frakt | frake | frake |
| frakk | frakke | frakke | |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| frakare | frakast | frakaste |
| frakkare | frakkast | frakkaste |
Opphav
mellomnorsk frakker; samanheng med frekTyding og bruk
i god stand;
gjæv, dugande, helsig
Døme
- ein frak gard;
- frake greier;
- vere frak til å lese;
- han er ikkje frak for tida;
- det er ikkje frakt med dei