Nynorskordboka
forvare
forvara
verb
kløyvd infinitiv: -a
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å forvaraå forvare | forvarar | forvara | har forvara | forvar!forvara!forvare! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| forvara + substantiv | forvara + substantiv | den/det forvara + substantiv | forvara + substantiv | forvarande |
Opphav
frå lågtysk; jamfør vare (2Tyding og bruk
Døme
- safta vart vel forvara i kjellaren;
- ho forvarar våpenet trygt i våpenskapet