Nynorskordboka
flau
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| flau | flautt | flaue | flaue |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| flauare | flauast | flauaste |
Opphav
frå lågtysk ‘matt, veik’Tyding og bruk
Døme
- flau vin;
- flau smak
- som skjemmest eller syner at nokon skjemmest;
Døme
- bli flau over noko;
- ein flau unggut;
- eit flautt smil
- som gjer ein skamfull;
Døme
- ei flau sak;
- dette var flautt
- om vind: spak (2, 4), veik (2
Døme
- flau vits
Faste uttrykk
- flau vindvind med styrke 0,3–1,5 m/s