Nynorskordboka
flagg
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit flagg | flagget | flagg | flagga |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
(oftast rektangulært) tøystykke med visse fargar og mønster, brukt til å symbolisere ein nasjon, ein organisasjon, eit firma eller liknande
Døme
- det norske flagget;
- heise flagget;
- fire flagget;
- vifte med flagget;
- med flagget på halv stong
Faste uttrykk
- gå ned med flagget til toppsgje seg utan å fire på prinsippa og ideala sine;
gje tapt med ære - segle under falskt flaggløyne det ein eigenleg er
- tone flaggvise kva ein eigenleg er eller meiner;
markere seg