Nynorskordboka
feig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| feig | feigt | feige | feige |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| feigare | feigast | feigaste |
Opphav
norrønt feigr, i tydinga ‘stakkarsleg’ frå tyskTyding og bruk
Døme
- ho var for feig til å tilstå
- som snart skal døy;jamfør feigd