Nynorskordboka
fart
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form | |
hankjønn | ein fart | farten | fartar | fartane |
hokjønn | ei fart | farta | farter | fartene |
Opphav
av lågtysk vart, samanheng med fare (2; same opphav som ferdTyding og bruk
- hastigheit noko eller nokon flyttar seg i;hurtigheit
Døme
- farten på bilen;
- farten aukar;
- ha god fart;
- setje opp farten
- det at noko eller nokon er i rørsle;gang
Døme
- toget er i fart;
- ta fart og hoppe;
- eg er i farten!
- ferdsel, reise, tur, trafikk
- som etterledd i ord som
- fraktfart
- gjennomfart
- langfart
- luftfart
- skipsfart
- høgt tempo;fres, driv, hast, liv
Døme
- få fart på noko;
- ei jente med fart i;
- ikkje kunne svare i farten;
- ho kom seg ut i ein viss fart
Faste uttrykk
- fin i fartenrusa
- han er alt temmeleg fin i farten
- i full fartfort;
hurtig- bilen kom i full fart;
- gjere noko i full fart
- stå på fartenskulle til å fare
- vere på farten
- vere på reise
- når du er på farten, er lydbok flott
- vere i aktivitet
- han er stadig på farten til og frå ulike gjeremål